کارگردان فیلم کوتاه «میان دو حرف» به عنوان یکی از فیلم‌های حاضر در بخش ملی چهل و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس با انتقاد از افزایش هزینه های ساخت فیلم کوتاه اظهار داشت: در سومین تجربه فیلم کوتاهم، مسئله هزینه‌ها برایم بسیار ملموس شد. درباره ساخت فیلم کوتاه، باید بگویم که هزینه‌ها واقعاً سنگین و گاهی طاقت‌فرسا هستند و این برای فیلم‌سازان جوان به‌خصوص چالشی جدی است. خود من در دو کار قبلی‌ام با بودجه‌ای حدود شش میلیون تومان فیلم ساختم. آن زمان فیلم‌برداری و بسیاری از مسئولیت‌ها بر عهده خودم بود و بازیگران و تیم فنی دوستانم بودند، بنابراین هزینه‌ها به شکل قابل توجهی محدود بود.
وی افزود: اما در این فیلم سوم، خواستم فضای حرفه‌ای‌تری تجربه کنم و برای این منظور از دوربین مینی الکسا استفاده کردم. از همان ابتدا متوجه شدم که هزینه‌ها به شدت افزایش یافته‌اند: از دوربین و تجهیزات تا دستمزد گروه فیلم‌برداری و صدا، که همگی معمولاً دریافت می‌کنند. خوشبختانه موزیسین، بازیگران، نویسنده و تدوینگر کارم دوستانم بودند و دستمزدی نگرفتند، اما حتی با وجود این کمک‌ها، هزینه‌ها برایم بسیار سنگین بود.
واحه در مورد لزوم حمایت های دولتی از سینماگران سینمای کوتاه تصریح نمود: به نظر من، یکی از زمینه‌هایی که جشنواره‌ها و نهادهای سینمایی می‌توانند کمک کنند، فراهم کردن تجهیزات است. اکنون متوسط اجاره تجهیزات حدود روزی ۲۰ میلیون تومان است و برای یک فیلم چهار روزه، فقط هزینه تجهیزات و دستمزد گروه فنی، مبلغ قابل توجهی می‌شود. این مسئله باعث می‌شود حتی کسانی که علاقه‌مند به فضای تجربی و آماتوری هستند، محدودیت زیادی داشته باشند.
وی یادآور شد: حمایت نهادهای سینمایی از فیلم‌سازان کوتاه به‌ویژه غیردانشجویی بسیار محدود است. من و دوستانم، همگی با همین مشکلات روبه‌رو شده‌ایم. حتی تغییرات جزئی در هزینه‌ها مثلاً کاهش دو میلیون تومانی اجاره تجهیزات می‌تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند. بنابراین، برای ادامه مسیر و تجربه کردن خلاقانه در فیلم کوتاه، حمایت‌های واقعی و دسترسی به تجهیزات مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است.
این سینماگر با بیان این مطلب که در ایران، غالباً فیلم کوتاه به‌عنوان پلی برای ورود به سینمای بلند تعریف شده است؛ متذکر شد: این نگاه باعث می‌شود بسیاری از آثار کوتاه بیشتر بر جنبه‌های فنی و تکنیکی متمرکز شوند تا بتوانند برای کارگردان حکم «تمرین» برای فیلم بلند را داشته باشند. در حالی که ماهیت فیلم کوتاه می‌تواند فراتر از این باشد و به‌عنوان یک قالب مستقل هنری در نظر گرفته شود.
«صورح واحه» در پایان این گفت و گو خاطرنشان ساخت: در نهایت، من معتقدم مسیر رشد هر فیلم‌ساز بیش از هر چیز به خود او وابسته است. جشنواره‌ها می‌توانند فرصتی برای دیده شدن فراهم کنند، اما آنچه مسیر را تعیین می‌کند، پشتکار، انتخاب‌های آگاهانه و استمرار در خلق اثر است. اگر کسی بخواهد وارد سینمای بلند شود، باید خودش این مسیر را بسازد، و اگر بخواهد در فیلم کوتاه بماند، باید آن را جدی‌تر و با استانداردهای جهانی دنبال کند.
ارسال نظر